Ҳамдиёрон ва ҳамкасбони гиромӣ!
Бо камоли эҳтиром, ифтихору садоқати самимӣ ва аз дили пур аз муҳаббат Шуморо ба муносибати Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон – ин ҷашни муқаддас ва тақдирсоз табрик намуда, ба ҳар як хонадони тоҷикӣ меҳру муҳаббати беҳад, файзу баракати фаровон, сиҳатӣ ва саодати пойдорро таманно менамоям. Ба ватани маҳбубамон – Тоҷикистони азиз сулҳу осоиши абадӣ, рушди бемайлон ва шукуфоии ҳамешагӣ орзу дорам.
Ин рӯз на танҳо ҷашн аст, балки лаҳзаи ёдрас кардани он ҳама фидокориҳо ва ҷонбозиҳоест, ки қалбҳои моро пур аз миннатдорӣ ва ифтихор мегардонад.
Истиқболи ин падидаи тақдирсоз дар сарнавишти Тоҷикистони соҳибистиқлол ҳеҷ гоҳ тасодуфӣ нест, чаро ки тамоми пешрафтҳову дастовардҳои беназири иқтисодию саноатӣ, сиёсию иҷтимоӣ, маънавию фарҳангӣ ва варзишӣ, ки имрӯз моро ҳайрон месозанд, маҳз аз баракати тадбирҷӯиҳои хирадмандона, фидокорона ва пур аз муҳаббати Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон маншаъ мегиранд. Ҳар як гӯшаи кишвари мо имрӯз шаҳодати он аст, ки чӣ гуна як шахсияти бузург метавонад тақдири як миллатро тағйир диҳад – аз харобаҳои ҷанг ба қуллаҳои шукуфоӣ, аз парокандагӣ ба ваҳдати пойдор.
Нахустин маросими савгандёдкунӣ ва ба вазифа шурӯъ кардани Президенти кишвар дар иҷлосияи Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон рӯзи 16 ноябри соли 1994 баргузор гардида буд. Он лаҳзаҳои ҳаяҷонангез, ки дар хотираҳои ҳар як тоҷик нақш бастаанд, ибтидои марҳалаи нави давлатдорӣ – идоракунии президентӣ буданд, ки рушди минбаъдаи бомароми кишварро таъмин намуд. Дар алоқамандӣ бо ин, дар қонунгузории Тоҷикистони соҳибистиқлол 16 ноябр ҳамчун Рӯзи Президент пазируфта шуд ва соли 2016 бо қарори Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун ҷашни расмӣ эълон гардид. Ҳар сол ин рӯз бо шукӯҳу шаҳомати хосса ва ҳиссиёти гарми миллӣ таҷлил мегардад, ки ин нишонаи эҳтироми беҳад ва муҳаббати самимӣ ба нақши Пешвои миллат дар таърихи муосири Тоҷикистон аст. Он рӯзҳои душвори солҳои 90-умро ёд карда, дилҳо аз миннатдорӣ пур мешаванд, чунки маҳз ҳикмати Пешвои миллат моро аз вартаи фано наҷот дод ва роҳи нуронӣ ба сӯи ояндаи дурахшонро ҳамвор намуд.
Бо манзури эҳтирому эътирофи фазилати сиёсатмадориву давлатдории навини кишвар, таъмини сулҳу ваҳдату ягонагии мардуми ин сарзамини бостонӣ ва болоравии нуфузу мақоми Тоҷикистони соҳибистиқлол дар арсаи байналмилалӣ, ки ҳама маншаъ аз сиёсати хирадмандонаву созанда ва ваҳдатофари Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мегиранд, мо имрӯз дар кишвари орому осоишта ва пайваста дар рушду нумуъ сукунат дорем. Дар тӯли солҳои ҳукмронии муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, Тоҷикистон аз як кишвари ҷангзада ба давлати пешрафта ва мӯътабар табдил ёфт: ҳазорҳо километр роҳҳои муосир, нерӯгоҳҳои барқӣ мисли “Роғун” – ки орзуи ҳар тоҷик аст, корхонаҳои саноатӣ ва муассисаҳои маориф бунёд гардиданд, ки ҳамаи инҳо ба беҳбудии зиндагии мардум мусоидат мекунанд ва қалбҳои моро аз ифтихори миллӣ пур мегардонанд. Ҳамчунин, сиёсати хориҷии муваффақонаи Пешвои миллат Тоҷикистонро ҳамчун пешниҳодкунандаи ташаббусҳои глобалӣ, аз ҷумла дар соҳаи об ва тағйирёбии иқлим, дар ҷаҳон муаррифӣ намуд, ки ин ҳама боиси ифтихори ҳар як тоҷик дар ҳар гӯшаи дунё мегардад. Мо бо чашмони пур аз ашкҳои шодӣ ба он ҳама ҷонбозиҳо нигоҳ мекунем, ки Пешвои миллат барои ҳар як сокини кишвар кардаанд – аз ҳифзи сулҳ то бунёди ояндаи дурахшон барои наслҳои оянда.
Имрӯз ҳар як сокини Ҷумҳурии Тоҷикистон ва кулли тоҷикони дунё Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро ҳамчун Сарвари оқилу доно, сиёсатмадори сатҳи ҷаҳонӣ, роҳбари фозилу хирадманд, сулҳофару ваҳдатсоз, падар ва мураббии миллат қадр мекунанд. Маҳз бо шарофати ҷонбозию мардонагӣ ва қаҳрамониҳои Президенти ҷумҳурӣ ватани азизамон бо қадамҳои қатъию устувор дар фазои сулҳу осоиш ва рушду субот ба пеш равона аст. Ҳар як сухани Пешвои миллат мисли нӯри умед дар дилҳои мо ҷой мегирад, ва ҳар як амали ӯ моро ба ҳам наздиктар ва қавитар месозад. Мо бо ҳиссиёти гарми миннатдорӣ ва муҳаббати беҳад ба Пешвои миллат дуо мегӯем, ки Худованд ӯро ҳамеша ҳифз кунад ва қуввату сиҳатӣ ато намояд.
Бори дигар, дар ин лаҳзаҳои пур аз шодиву сурур, ифтихору ҳаяҷон ҳамаи ҳамватанони азизро ба ифтихори Рӯзи Президент табрику таҳният гуфта, бароятон сулҳу суботи сартосарӣ, сиҳатӣ, саодат ва тамоми хушиҳои зиндагиро орзумандам. Бигузор ин ҷашн ҳамеша дар қалбҳои мо ҳамчун рамзи ваҳдату ифтихор боқӣ монад ва Тоҷикистони азизамон ҳамеша дар қуллаҳои муваффақиятҳо қарор гирад!
РӮЗИ ПРЕЗИДЕНТИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН МУБОРАК!
Бо эҳтиром,
Қурбонзода Д.Қ. – Сардори
Хадамоти давлатии назорат
ва танзим дар соҳаи нақлиёт
